داستان بین ساخت و ساز و ساختارشکنی

داستان بین ساخت و ساز و ساختارشکنی
کلیدها و مدل های تفسیری برای درک جهان.
در حاشیه مانیفست ، تاریخ سرعت را توسط کارلو روتا تغییر می دهد

پاملا کایل کراسلی

مورخان آمریکایی ، اروپایی ، آسیای جنوبی و ژاپنی که در حال تحصیل در چین هستند اکنون با دیواری واقعی روبرو هستند که ما را از همتایان چینی خود جدا می کند. اصرار دولت جمهوری خلق چین در سال 1949 (و در میان پیروان مائو در دهه 1930) این است که تنها هدف قانونی تحقیق تاریخی تعلیمی و ایدئولوژیک است: یعنی باید در خدمت تسبیح ملی گرایانه باشد یا نه. معنی داستانهایی که از دیدگاه رسمی خیرخواهانه و نوع دوستانه تاریخ چین پشتیبانی نمی کنند ، توسط مورخان دولت چین به عنوان “نیهیلیست” یا “امپریالیستی” محکوم شده اند. در تاریخ طولانی تاریخ چین ، که نتایج چشمگیری به دست آورده است ، همه اینها یک موضوع جدید است ، اما ، نیاز به پاسخهای مستدل خارج از چین از مورخان دارد. اگر عملکردها و الگوهای مورد استفاده محققان غیرچینی واقعاً نیهیلیستی و امپریالیستی نباشند ، کدام یک هستند؟ در اینجا ما یک نقطه اصلی تماس با سوالات پرسیده شده توسط پروفسور روت پیدا می کنیم.

وقتی من در اواخر دهه 1970 دانشجوی دانشگاه بودم ، مورخان هنوز متقاعد شده بودند که رشته آنها می تواند “علمی” و “عینی” باشد. و کارل پوپر یک نگرانی عمده بود. هر از گاهی ، برخی از اساتید با اعتماد به نفس تیغ اوکام را بالا می برند و استدلال می کنند که در صورت معرفی و امتیاز گرفتن فرضیه های ساده تر ، توضیح یک پدیده بهتر است. در آن لحظه خنده دار بود. تیغ اوکام یک تکنیک علمی آزمایشگاهی است که در آن می توان پدیده ها را جدا کرد و روند را بارها و بارها تکرار کرد تا زمانی که با یک اتفاق قابل پیش بینی همراه شود. اما این مطلقا هیچ ارتباطی با مطالعه تاریخ ندارد و من واقعاً تصور می کنم که جامعه شناسی ناشی از ناتوانی در تبدیل تاریخ به تلاش مناسب اوکام است. نه تنها هرگز نمی توانیم کاری کنیم که تاریخ ، حتی یک بار تکرار شود ، بلکه مهمتر از آن ، نه اکنون و نه هرگز نمی توانیم یک “واقعه” را تعریف کنیم. ما با ایجاد ساختارهای درونی “اولیه” ، “میانی” و “دیرهنگام” ، تصورات خود را درباره پدیده های پی در پی با ایجاد و ایجاد روابط خیالی بین آنها قطع می کنیم. در مراحل بعدی این آسیب شناسی ، ما سعی می کنیم چنین ساختارهای خیالی دیگری را به “رویدادهای” خیالی تحمیل کنیم که از آنها تعمیم های خیالی می گیریم و اگر ناتوانی بسیار شدید باشد ، پیش بینی می کنیم.

مدت ها قبل از ورود من به تحصیلات تکمیلی ، این فرهنگ یا آیین حرفه ای توسط دانشمندان “منتقد” “ساختارشکنی” به چالش کشیده شد ، که – با جودیت باتلر به طور موثر – قادر به این بودند که هیچ عینیت واقعی وجود ندارد. حتی در “علم”. روش ، مشاهده ، تفسیر آنها را بر اساس اقدامات بی طرفانه نمی بینید. در عوض ، عینیت به خودی خود به عنوان یک فرافکنی ناشی از تعامل پیچیده تعصبات ناشی از یک طبقه ، جنسیت ، نژاد و امپریالیسم دیده می شود ، مانند پدیدارشناسی تعصب که پروفسور روت صحبت می کند ریشه های این سنت انتقادی در عصر مدرن در واقع عمیق است ، به مارکس و فوکو برمی گردد ، و استعاره های آن به طور فزاینده ای مبتنی بر اصطلاحات مکانیک کوانتوم است (به طور نامناسب نشان می دهد که واقعیت کوانتوم در واقع چیزی ذهنی است).

مانند ایدئولوژی عینیت گرایانه روزهای اولیه ، ایدئولوژی ساختارشکنی در نهایت به نوع جدیدی از زندان تبدیل شد. مانند بازی های کودک می توان همه چیز را از بین برد. اما ساختارشکنی به چه منظور؟ و پس از آن ماموریت تاریخ نگاری چیست؟

اکنون نگرانی اصلی مورخان پیوند علی است: آیا پیوند علی وجود دارد یا خیر؟ اگر دانشمندان منتقد درست می گویند ، دلیل همه چیز را می توان بیان کرد پدیدارشناسی تعصب که برای شناسایی علت ایجاد می کنند. از نظر آنها ، تنها راه برای یافتن معنی و هدف از تاریخ ، تمرکز بر تجربه انسانی به عنوان ذهنی ، احساسی ، جاه طلبانه است. اما برخی از مورخان به ایدئولوژی های قدیمی عینیت علمی بازگشتند و اولویت را به روش ها و کشفیات تاریخ اقتصادی ، تاریخ عصبی ، تاریخ ژنتیکی و جمعیتی انسان ، علوم زمین و آب و هوا و غیره داده اند. به نظر من ، ناتوانی در عبور از مرزهای درک انسان برای شناسایی قابل اعتماد یک واقعه ، از یک سو ، و نیاز عمیق انسان به یک قوس روایی قانع کننده ، از سوی دیگر ، تاریخ را در چرخه تولید ساخت و تفسیر تفسیری متوقف خواهد کرد: کجا احتمالاً باید باشد.

اشاره پروفسور روت به باستان شناسی رویه ای خصوصاً مفید است. کار اصلی باستان شناسی انسان شناسی یا ساختن طاق داستانی طولانی مدت برای بشریت است. اما در پایان ، س fundamentalالات اساسی درباره واقعیت “شواهد” پرسیده می شود: زمینه آن ، چینه نگاری آن ، قابل حمل بودن ، حفظ آن ، تفسیرپذیری آن. از طریق این هدف حداقلی ، تاریخ نگاری برخی از عمیق ترین مسائل را در دنیای مدرن بررسی می کند و اهداف جدیدی را کشف می کند. مفسران تاریخ ، سازندگان پارادایم ها ، نظریه پردازان علیت با این فرض مودبانه کار می کنند که واقعاً هسته حیاتی “شواهد” تاریخی وجود دارد. آیا او واقعاً آنجاست؟ بیشتر آنچه به عنوان افراد یا همکار برای افراد رخ داده است هرگز مستند نشده و حتی امروز نیز می تواند دست نیافتنی باشد. شهود و استنباط منطقی همیشه منابع تاریخی باقی می مانند. اما امروز ، حتی با سرعت بیشتری ، نیاز به س thereالات جدیدی از واقعیت وجود دارد ، لازم است معیارهای جدیدی برای زمینه ، قابلیت اطمینان و معنای “دانش” ایجاد شود. برای مورخانی که امنیت شواهد را اولین وظیفه خود می دانند ، چنین فعالیتهای تحقیقاتی نه تنها برای اهداف آنها حیاتی است ، بلکه ممکن است برای شناسایی سهم بالقوه آنها در زندگی قرن بیست و یکم کلیدی باشد. از این گذشته ، این اولین وظیفه ای است که هرودوت و مفهوم “تاریخ” به ما محول کرده است: نه یک مورچه تفسیر ، بلکه یک هنر تحقیق است که در آن تمام جهان معرفت شناسی و پدیدارشناسی بسته شده است.

---

پاملا کایل کراسلی ، مورخ آمریکایی ، استاد تاریخ کالج دارتموث است. وی متخصص امپراتوری چینگ و تاریخ چین مدرن است. وی به تاریخ آسیا و تاریخ سوارکاری در اوراسیا قبل از دوران مدرن می پردازد. وی یکی از مهمترین دانشمندان در افق تاریخ جهانی است که در آن تزها و پروژه های ابتکاری خلق کرده است. او نویسنده آثاری با طنین انداز بین المللی شدید مانند است Orphan Warriors: سه نسل منچوری و پایان جهان چینگ (انتشارات دانشگاه پرینستون 1990) ، مانچوس (ناشر Blackwells 1997) ، آینه شفاف: تاریخچه و هویت در ایدئولوژی شاهنشاهی Qin (انتشارات دانشگاه کالیفرنیا ، 1999). در سال 2008 ، او مقاله اصلی و مقاله تحلیلی خود را به تاریخ جهان اختصاص داد ، تاریخ جهانی چیست؟، همچنین به چین ترجمه شده است. او کتابهایی با اهمیت پارادایمی مانند موارد دیگر را امضا کرده است چرخش محوری: چین از سال 1800 (2010) و چکش و سندان: حاکمان عشایری در جعل دنیای مدرن (2019) وی به دلیل تحصیلات خود به بسیاری از افتخارات اعطا شده است. او در لندن ریویو بوکز ، وال استریت ژورنال ، مکمل ادبی نیویورک تایمز ، نیو جمهوری ، مجله رویال آکادمی ، بررسی اقتصادی اقتصادی شرق دور ، کالویوپ می نویسد و می نویسد. وی با آثار و پروژه های تاریخی در فضاهای تحریریه آنلاین بی بی سی حضور دارد.

نسخه قابل چاپ

متصل